In een onstuimige wereld jezelf steeds weer terugvinden

Voel jij je weleens onrustig? Overprikkeld in een onstuimige wereld die maar hijgend doordraait en altijd iets van je vraagt? Je bent de ene gebeurtenis nog aan het verwerken of het volgende dient zich alweer aan.

Zo ben je al een tijdje bezig met rennen, zorgen, dragen, er zijn voor iedereen. En je afvragen, waar je onderweg iets van jezelf bent verloren.

Een stem.
Een verlangen.
Een glimlach die ooit vanzelf kwam.

Je lichaam fluistert het misschien allang. Vermoeidheid die niet meer overgaat. Een hoofd vol ruis dat je niet stil krijgt. Een hart dat onrustig klopt en verlangt naar rust, maar geen richting meer vindt.

In een wereld die zo onrustig is, is het gemakkelijk om jezelf te verliezen. Maar juist daar, in die onstuimigheid, ligt de uitnodiging om jezelf steeds opnieuw terug te vinden. Niet om beter te worden. Niet om iets te repareren. Maar om je te herinneren wie jij bent, achter alles wat je geworden bent.

En dat kan. Met kleine, zachte stappen.

1. Stop met pleasen. Begin met voelen.

Je bent niet geboren om het iedereen naar de zin te maken. Toch ben je dat misschien gaan geloven.

Misschien ontdekte je ooit dat lief zijn, stil zijn en sterk zijn je veilig hield. Dat het makkelijker was om anderen te dragen dan om je eigen ruimte in te nemen. Misschien leerde je dat liefde iets is wat je moet verdienen door braaf te zijn, behulpzaam, bijna onzichtbaar.

Maar het is niet waar. Jij mag ruimte innemen. Jij hoeft niets goed te maken. Jij mag ademen in wie jij bent.

Dat begint bij voelen.
Wat leeft er in jou? Wat klopt niet meer? Waar roept je hart om aandacht, ook al houd je jezelf nog vast aan wat ooit werkte?

Voelen kan spannend zijn, zeker als je het lang niet deed. Maar het is de enige weg terug. Naar je lichaam. Naar je hart. Naar jouw JA en jouw NEE.

Voelen is thuiskomen. En alleen daar begint jouw echte leven weer.

2. Mediteer. Vind je stille midden.

Veel mensen denken dat meditatie ingewikkeld is. Uren stilzitten, wierook, een lege geest. Maar meditatie is veel eenvoudiger en zoveel krachtiger.

Mediteren is even niets hoeven. Geen rol spelen, geen wereld redden, geen antwoord geven. Alleen maar zitten. Ademhalen. Zijn.

Achter gesloten ogen ontdek je een bedding die altijd aanwezig is. Een stille kern, die jou draagt. Zelfs als het leven stormt.

Begin klein. Vijf minuten met een hand op je hart. Voel hoe je adem komt en gaat. Je hoeft niets te bereiken. Alleen maar terug te keren. Steeds weer.

Meditatie geeft je een thuishaven. Niet om te ontsnappen, maar om je te herinneren dat jij heel bent. Altijd al.

3. Schrijf. Laat je ziel spreken.

Schrijven kan magisch zijn. Een leeg blad luistert zonder oordeel. Een pen durft jouw waarheid te dragen, ook als jij die nog nauwelijks durft toe te laten.

Journaling is geen mooi verhaal, geen prestatie. Het is jezelf zien. Precies zoals je bent.

Schrijf ’s ochtends vijf minuten. Over wat je voelt. Waar je naar verlangt. Wat je zou willen zeggen tegen het meisje dat jij ooit was. Laat je hand bewegen zonder censuur.

Je zult verbaasd zijn wat er in jou leeft, als je haar eindelijk de ruimte geeft.

4. De natuur en je adem: jouw natuurlijke medicijnen

Soms vergeten we dat de eenvoudigste heling altijd dichtbij is. Dat we niet alles in methodes of plannen hoeven te zoeken, maar dat de aarde zelf ons draagt.

De natuur is een spiegel en een medicijn. Een wandeling onder bomen, het ritme van de zee, de geur van nat gras na de regen, het zijn herinneringen dat jij onderdeel bent van iets groters. In de natuur hoef je niets. Je mag alleen maar ademen en je laten wiegen door het ritme van de aarde.

En je adem, die stille metgezel, is misschien wel je meest trouwe medicijn. Altijd beschikbaar, altijd in jou. Als je moe bent, gespannen of overprikkeld, kun je met drie diepe ademhalingen al iets veranderen. Voel hoe lucht binnenkomt, ruimte maakt, en weer loslaat wat je niet meer hoeft te dragen.

Adem en natuur brengen je terug naar eenvoud. Naar je lichaam, naar het nu, naar de plek waar jij weer heel voelt. Ze herinneren je eraan dat je niet hoeft te forceren of te zoeken. Heling is vaak zoveel dichterbij dan je denkt.

Jouw weg terug

In een wereld die zo onrustig is, is jezelf niet verliezen een daad van liefde.
Een daad van moed.

Stop met pleasen.
Begin met voelen.
Mediteer.
Schrijf.
Adem.
Verbind je met de natuur.

Jezelf steeds weer terugvinden is geen eenmalige prestatie, maar een zachte weg die je elke dag mag lopen. Je hoeft het niet allemaal tegelijk te doen. Je mag klein beginnen.

Want jij bent nooit écht kwijt geweest.
Je hoeft jezelf alleen maar weer te herinneren.